جنبش نوزاد با مهارت های حرکتی زیاد شروع می شود و به تدریج به مهارت های حرکتی بدل می شود. نوزادان به سادگی قادر به کنترل دست و دست خود نیستند، بلکه فقط به دست یکدیگر برای ایجاد یک شیء دست پیدا می کنند و نشان می دهند که می خواهند یک شی را دریافت کنند اما نمی توانند آن را دریافت کنند. در این سن، کودک نمی تواند به دقت نگاهش کند، زیرا هماهنگی کافی بین چشم و دست وجود ندارد. بچه ها دست ها را لرزاند تا موردی را به نام مهارت پیش از دسترسی بدانند. این مهارت در حدود 7 هفته ناپدید می شود. از 3 ماهگی، نوزادان غریبه، کنترل اسلحه و شانه ها و توانایی کشیدن سلاح های خود و یا دسترسی دوباره به آنها را دریافت می کنند. او از هر دو دست برای گرفتن اشیا استفاده می کند و به اشیایی که فقط چند قدم دور هستند پاسخ می دهد. از 4 تا 5 ماه، کودکان شروع به نشستن با هر دو دست برای کشف اشیاء و درک. کودکان سه ماهه می توانند اندازه دست دست خود را نسبت به اندازه شیء خود تنظیم کنند. از آن زمان دست ها به صورت مستقل و حرفه ای حرکت می کنند و کودکان می توانند با داشتن دست ها زمانی که یک شی را می بینند، آن را بگیرند. پس از اینکه کودکان به مهارت ها دست دراز کردن نوزاد دسترسی پیدا کردند، مهارت های دستکاری آنها تغییر می کند و انگشتان خود را به جای حرکات بسته می شوند. از سن هشت ماه، کودکان در دسترسی و جذب بسیار حرفه ای شده اند و توجه آنها به حوادثی رخ می دهد که قبل و بعد از ضبط شدن رخ می دهد، مثلا زمانی که آنها قصد پرتاب توپ را در مقایسه با زمانی که می خواهند توپ را از سوراخ بگیرند، به توپ دسترسی دارند قبل از در این سن، جستجو برای اسباب بازی های مخفی و جستجوی آنها آغاز می شود. در نهایت، یک سال می تواند یک کشمش یا یک جزوه را بگذارد، دسته را باز کند و جعبه های کوچک را باز کند و همچنین یک دست را نشان دهد.
