برای درمان تیک نباید خود تیک را محور درمان قرار داد بلکه باید کودک را درمان کرد . اینکه کودک جلوی آینه بایستد و خود را درحال تیک تماشا کند راه غلطی است نشان دهنده این است که به تیک توجه می شود نه بیمار . در ادامه راه های درمان تک عصبی در کودکان را بیان می کنیم :
والدین باید توجه داشته باشند که تیک عادت نیست ، زیرا عادت را می توان کنترل کرد ولی تیک به صورت کاملا غیر ارادی و خارج از کنترل کودک اتفاق می افتد .
والدین باید شرایط درون خانه را مساعد کنند تا کودک در خانه تنش نداشته باشد .
رفع مشکلات درسی و تطبیق کودک با مدرسه به خصوص اگر تیک کودک به دلیل مشکل در مدرسه و در سن دبستان اتفاق افتاده باشد .
بیمار و والدینش باید مطمئن باشند که تیک قابل درمان است .
کودک باید زیر نظر روانشناس باشد و روانشناسان اکثرا از روش های رفتار درمانی مانند شرطی کردن برای درمان تیک استفاده می کنند .
