عوارض دارو درمانی بیش فعالی معمولا برای کنترل نشانه های بیش فعالی و نقص توجه مورد استفاده قرار می گیرند و عوارض آنها نیز معمولا پس از چند هفته مصرف کاهش می یابد . کودکی که از دارو استفاده می کند باید به دقت چک شود و عوارض مصرف داروها روی او سنجیده شوند . معمولا از دو نوع داروهای محرک وغیر محرک برای درمان استفاده می شود ، استفاده از داروهای محرک بسیاری از نشانه های بیش فعالی را کاهش می دهد ولی برخی کودکان به داروهای محرک جواب نمی دهند به همین دلیل از داروهای غیرمحرک استفاده می شود .
ریتالین : این دارو یک داروهای محرک بوده و از شایع ترین داروهایی است که برای درمان نقص توجه – بیش فعالی مورد استفاده قرار می گیرد . مدت اثر این دارو 4 تا 6 ساعت است بنابراین دارو باید یک یا دوبار در روز مصرف شود . داروهای محرکی مانند ریتالین موجب کاهش بیش فعالی ، افزایش توجه ، کاهش تکانشگری ، کاهش رفتارهای منفی ، بهبود تعامل اجتماعی و افزایش موفقیت تحصیلی کودک می شوند .
دگزامفتامین : این دارو نیز برای درمان بیش فعالی تجویز می شود و باعث افزایش فعالیت دوپامین و نوراپی نفرین شده و با افزایش فعالیت مغزی باعث افزایش توجه و تمرکز و سرعت تفکر می شود .
