ضمیمه یک ارتباط عمیق عاطفی با بعضی از افراد در زندگی ما است که باعث می شود ما از زمان لذت بردن، زمانی که با آنها ارتباط برقرار می کنیم و در شرایط استرس زا احساس راحتی می کنیم. بابل (نظریهپرداز دلبستگی) دلبستگی را به عنوان "روابط روحی قوی بین دو نفر" تعریف کرد.
در اولین هفته های زندگی، پیوند عاطفی مادر با کودک برقرار میشود، اما هنوز نگران آن است: از شش ماه فاز پیوستن شروع می شود، پس از شش ماه بچه ها شروع به پیوستن می کنند که به نیازهای آنها و والدینشان پاسخ می دهد. توجه کن روابط عاطفی مادر و کودک اساس همه روابط دیگر است و دو عامل کیفیت و تداوم رابطه والدین و فرزندان با فرزندان بر رشد میل جنسی تاثیر می گذارد. هر فاصله بین مادر و کودک می تواند بر رشد شخصیت کودک تأثیر منفی داشته باشد و منجر به اختلالات رفتاری در بزرگسالی شود. مادرانی که نیازهای فرزندان خود را برآورده می کنند، یک حس امنیت را ایجاد می کنند و اطمینان می دهد که کودک می تواند به مادرش تکیه کند و این یک پایه محکم برای شناختن جهان است. Attachment اضطراب را کاهش می دهد و به کودک اجازه می دهد تا با یادگیری در مورد محیط زیست "با خیال راحت" پیوست و کودک می تواند با اطمینان و اطمینان محیط اطراف را بررسی کند. تجربیات اولیه مادر و کودک، اگر آنها دلبستگی خطرناکی را تجربه کنند، در خود بیماری نیستند، اما می توانند به اختلالات روانی در اضطراب و جدایی در بزرگسالی منجر شوند.
کودکان اغلب به مادر خود متصل می شوند، اما مهربانی را می توان به هر شخص دیگری که مراقب اصلی کودک (پدر، مادر، پرستار، مادربزرگ، پدربزرگ و ...) است، اعطا کند. کیفیت ارتباط والدین و فرزندان متفاوت است و سبک های مختلف دلبستگی در کودکان سبب شکل های خاصی از رفتار در آینده ی فرد می شود. بابل به نظر می رسد که محبت تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند و در هر سنی افرادی که در سن آنها شادتر از زمان زندگی خود هستند، زمانی که مطمئن باشند که آنها کسی دارند که با آنها می توانند بر او حساب کنند تا او را به او کمک کند مشکلی وجود خواهد داشت
